Informacja o wprowadzaniu psów na teren Parku

Pies w Parku - piktogram

Gdzie mogę spacerować z psem?

Świętokrzyski Park Narodowy można zwiedzać wyłącznie po oznakowanych szlakach turystycznych lub miejscach udostępnionych do działalności edukacyjnej. Z psem na smyczy możemy wędrować po Świętokrzyskim Parku Narodowym na odcinku szlaku czerwonego Huta Szklana – Łysa Góra, biegnącym wzdłuż drogi asfaltowej na Święty Krzyż oraz na ścieżce pieszo-rowerowej między Świętą Katarzyną a Podgórzem (wzdłuż drogi wojewódzkiej 752) . Obie trasy znajdują
w strefie ochrony krajobrazowej.

Na pozostałych odcinkach szlaków pieszych, wszystkich ścieżkach edukacyjnych oraz we wszystkich obiektach edukacyjnych na terenie Parku jest zakaz wprowadzania psów.

Mapa szlaków turystycznych

Na jakiej podstawie wprowadzono taki zakaz?

O zakazie mówi art. 15 ust. 1 pkt. 16 ustawy o ochronie przyrody z dnia 16 kwietnia 2004 roku, który informuje, że w parkach narodowych zabrania się wprowadzania psów na obszary objęte ochroną ścisłą i czynną, z wyjątkiem miejsc wyznaczonych w planie ochrony. Zakaz nie dotyczy psów  pasterskich na obszarach objętych ochroną czynną, na których plan ochrony albo zadania ochronne dopuszczają wypas oraz psów asystujących w rozumieniu art. 2. pkt. 11 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2046). Zgodnie z ustawą pies asystujący – oznacza to odpowiednio wyszkolonego i specjalnie oznaczonego psa, w szczególności psa przewodnika osoby niewidomej lub niedowidzącej oraz psa asystenta osoby niepełnosprawnej ruchowo, który ułatwia osobie niepełnosprawnej aktywne uczestnictwo w życiu społecznym.

 Dlaczego wprowadzono zakaz spacerów z psem?

Turystyka ze zwierzętami domowymi w ostatnich latach znacznie się rozwinęła. Zwierzęta wraz ze swoimi właścicielami przemieszczają się nie tylko na terenie Polski, ale po całej Europie. Związane jest z tym ryzyko zawleczenia na teren Parku bakterii, wirusów, pasożytów wewnętrznych jak i zewnętrznych. Patogeny te tworzą realne zagrożenie dla dziko żyjących w Parku zwierząt, zwłaszcza lisów i wilków bowiem rodzime populacje nie posiadają na nie wrodzonej odporności.

Poważny problem stanowią zdarzające się sytuacje pozostawiania psów poza kontrolą właścicieli, powoduje to zagrożenia dla dzikich zwierząt w Parku, a także dla turystów poruszających się po szlakach. Sama obecność zapachu drapieżnika jest dla wielu stworzeń stresem. Zwykła gonitwa, choć dla psa jest zazwyczaj zabawą, dla dzikich zwierząt staje się walką o życie. Zwłaszcza zimą leśne zwierzęta, chcąc zaoszczędzić jak najwięcej zmagazynowanej energii, unikają zbędnej aktywności. Nagła i nieoczekiwana ucieczka przed psem może skutkować śmiercią z wyczerpania. Pamiętajmy również, że w lesie pies może natrafić na silniejszych od siebie. Duże zwierzęta występujące w Parku jak dziki lub wilki, sprowokowane, mogą zaatakować psa uznając go za zagrożenie. Wprowadzanie psów na szlak wpływa również na bezpieczeństwo innych turystów, zwłaszcza dzieci. Pies często nie czuje się komfortowo w tłumie turystów i może to wywołać rozmaite jego reakcje, również w kontakcie z innymi psami. Aby zapewnić zarówno dzikim mieszkańcom Świętokrzyskiego Parku Narodowego, jak i przybyłym na jego szlaki turystom możliwe maksimum wytchnienia i spokoju prosimy o przestrzeganie powyższego zakazu.